شمال نیوز : * احمد صابري - به بهانه 24خرداد پر حادثه برآن شدم تا باب سخن را از منظر اقتدار ملي بگشائيم كما اينكه مردم ايران همواره در صحنه هاي پرحادثه افتخارات ماندگار آفريدند ، بدون شک پرونده هسته ای ایران و مذاکرات کشورمان با گروه 1+5 یکی از مهمترین مباحث روز کشور ماست که ابعاد بین المللی یافته و تحلیل گران داخلی و خارجی از زوایای مختلفی به این مذاکرات می نگرند .
از یک طرف رژیم غاصب اسرائیل که علیرغم حمایت لابی قدرتمند گروه (آیپک) که جریان قوی و ذی نفوذ درسنای آمریکا می باشد تمام امیدها و آرزوهای خود در جهت ایجاد برخورد نظامی بین واشنگتن و تهران را با این مذاکرات بر باد رفته دید.
به طوریکه نتانیاهو،نخست وزیر رژیم صهیونیستی در واکنش به اظهارات اوباما که از توافق اولیه ژنو به عنوان " توافق تاریخی " یاد نمود،از شدت خشم از آن به عنوان " اشتباه بزرگ تاریخی " نام برد .
همچنین برخی از کشورهای منطقه بویژه عربستان ، این مذاکرات را گامی آشکار در افزایش قدرت منطقه ای ایران تلقی نموده و با ناکام ماندن در سیاستهای جنگ افروزانه خود در سوریه و همچنین عدم حمله نظامی آمریکا به کشور مذکور کاملا از روند مطلوب مذاکرات ناراضی و عصبانی می باشند و به دلیل همین منافع مشترک است که سرویس های امنیتی دو کشورعربستان و اسرائیل با دیدارها و نشست های محرمانه سعی در ایجاد خدشه و خلل در دستاوردهای مذاکرات ژنو را دارند .
ازطرفی نیز برخی از دوستان داخلی از روند مذاکرات ابراز دلواپسی نموده وآن را گامی در جهت واپس گرایی در سیاست خارجی ، سازش کاری تیم مذاکره کننده و نادیده انگاشتن منافع ملی تلقی می نمایند اما واقعیت آن است که ایران اسلامی در سایه هدایت داهیانه مقام معظم رهبری و مشارکت آگاهانه مردم در انتخابات اخیر ریاست جمهوری و دیپلماسی هوشمندانه دولت تدبیر و امید این فضا را دگرگون ساخته و توانسته فصل نوینی را درمناسبات سیاسی منطقه و جهان بگشاید و معادلات قدرت را به نفع خود تغییر دهد .
چراکه یکی از سیاست های خصمانه آمریکا در دوران ریاست جمهوری اوباما استفاده از قدرت نرم ودیپلماسی هوشمند به جای استفاده از نیروهای نظامی بود از اینرو پروژه صهیونیستی – آمریکایی " ایران هراسی " در منطقه وجهان را در دستور کار خود قرار دادند وبه بهانه اینکه ایران در حال ساخت سلاح هسته ای و تهدیدی برای صلح وامنیت جهانی می باشد با کمک هم پیمانان غربی خود تحریم های ظالمانه ای را در چارچوب قعطنامه های سازمان ملل برعلیه کشورمان راه اندازی نمودند.
البته باید اذعان نمود که برخی از سیاست های ماجراجویانه واحساسی و سخنانی خارج از عرف دیپلماتیک نظیر کاغذ پاره خواندن قطعنامه ها و...در فریب افکار عمومی جهان برای ایجاد تحریم های همه جانبه بی تاثیر نبود.

اما فتوای تاریخی مقام معظم رهبری مبنی بر حرام بودن ساخت واستفاده از سلاح های هسته ای و اعلام آن دراجلاس سران جنبش عدم تعهد در تهران از یک طرف و موقعیت شناسی مردم فهیم ایران در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و روی کار آمدن دولت اعتدال وتدبیر با رویکرد هوشمندانه و خردمندانه در سیاست خارجی موجب شکست توطئه های دشمنان و اقتدار کشورمان در عرصه های بین المللی گردید.

اینکه سرنوشت مذاکرات هسته ای با گروه 1 + 5 به کجا ختم می شود نکته مهمی است اما مهمتر آن است که ما بدانیم در چه صورت پیروزمندانه از این میدان بیرون خواهیم آمد ؟ چه عاملی می تواند رافع تهدیدات و رمز پیروزی ما در مقابل قدرتهای برتر جهانی باشد ؟
پر واضح است که پاسخ این سوالات تنها و تنها در گرو " اقتدار ملی " کشور ما قرار دارد . اقتداری که برآمده از خواست و اراده ملت ما باشد .
چراکه در فرهنگ سیاسی اقتدار و مشروعیت هر نظام در سایه مشارکت مردمی است و اگر چه کشوری از نظر فناوری و تکنیک در سطح بالایی باشد ولی پشتوانه مردمی را نداشته باشد آن کشور دارای " قدرت " است نه " اقتدار " و قدرت بدون اقتدار ماندنی نیست کما اینکه حاکمان رژیم های قدرتمندی چون صدام بعثی ، قذافی ، مبارک ، بن علی و .... علیرغم توانمندی نظامی نتوانستند حاکمیت خویش را تثبیت نمایند به قول ضرب المثلی معروف " بر نیزه می توان تکیه کرد ولی نمی توان بر روی آن نشست " بنابراین هر چه مشارکت و حمایت مردم در جهت تثبیت سیاست ها و تحکیم حاکمیت بیشتر باشد بالطبع اقتدار ، امنیت و قدرت چانه زنی آن نظام در عرصه های بین المللی بیشتر خواهد بود .
مردم شریف و موقعیت شناس ایران نیز در انتخابات ریاست جمهوری با مشارکت بالا به سیاستهای ترسیمی دولت تدبیر و امید رای قاطع دادند و از اینرو بود که جناب آقای دکتر روحانی با اقتدار کامل به کنشگران و بازیگران اصلی طرف مقابل با پرونده هسته ای گفتند : "اگر می خواهید در خصوص پرونده هسته ای با مردم ایران سخن بگوید با زبان تکریم سخن بگویید نه زبان تحریم ." مقام معظم رهبری نیز مکررا در بیانات خود از " اقتدار ملی " و تکیه بر قدرت داخلی به عنوان تنها رمز پیروزی در مقابل دشمنان نظام یاد نمود و همگان را از هر گونه اظهار نظر غیر منصفانه در خصوص تیم مذاکره کننده هسته ای بر حذر نمودند .
بنابراین برخی از جریانات سیاسی داخلی که بعضا منافع جناحی را بر منافع ملی ترجیح می دهند باید بدانند هر گونه تلاش در جهت ناکارآمد نشان دادن سیاست های دولت و دستگاه دیپلماسی در پیشبرد مذاکرات هسته ای ، گامی در جهت تضعیف اقتدار ملی و بالطبع همراهی با دشمنان نظام خواهد بود و مثل دوستان دلواپس داخلی که در این جهت گام بر می دارند مانند کسی است که بر تنه ی درختی نشسته و تیشه بر ریشه آن می زند ! وسئوال اینجاست چرا دلواپسان آن زمان که میدان سیاست خارجی که عرصه خردورزی و درک واقع بینانه و هوشمندانه تحولات جهانی بمنظور حفظ منافع ملی می باشد به جولانگاه ادبیات احساسی، غیر دیپلماتیک و ماجراجویانه تبدیل گردید و با طرح مباحث غیر ضروری چون هولوکاست، کاغذ پاره خواندن قطعنامه های سازمان ملل متحد موجب تقویت و موفقیت پروژه صهیونیستی-آمریکایی «ایران هراسی» در سطح جهان گردید و پرونده هسته ای ایران که جنبه حقوقی داشت بعنوان تهدیدی بالقوه برای صلح و امنیت بین المللی تلقی گردید و با قطعنامه 1737 شورای امنیت، تحریم های ظالمانه بر علیه کشورمان وضع شد که اگر ذره ای خرد و هوشیاری در این عرصه وجود داشت مردم ما امروز هزینه های سنگین اقتصادی آن را نمی پرداختند،احساس دلواپسی نکردند؟ انصافا اگر روند مذاکرات عزتمندانه نیست پس چرا نتانیاهو آشفته و پریشان و دلواپس است؟ اگر در این خصوص خردمندانه عمل ننموده ایم چرا توطئه صهیونیستی – آمریکایی" ایران هراسی " با شکست مواجه شد و اکثریت مطلق کشورهای جهان به طرح پیشنهادی رئیس جمهورکشورمان تحت عنوان "جهانی عاری از خشونت وافراطی گری رای "مثبت داده ا ند؟
چرا دلواپسان در آن هنگام که بنام دور زدن تحریم منافع ملت ایران را غارت می کردند لب فروبسته واحساس دلواپسی نمی کردند ؟آیا آنان که ادعای ظاهریشان در تبعیت از رهبری گوش فلک را کر کرده است، نشنیده اند که معظم له علیرغم ابراز عدم خوشبینی به سیاستهای آمریکا فرمودند: " بنده از تحرک دیپلماسی دولت حمایت و پشتیبانی می کنم و نباید تیم مذاکره کننده که فرزندان مورد اعتماد این کشور هستند را سازشکار نامید.
"آیا دلواپسی با وجود بیانات صریح ونظارت عالیه رهبری بر روند مذاکرات معنا دارد؟آیا براستی دلواپسان در ادعای خود صادق و دغدغه اقتدار ملی کشور رادارند ویا در فراق روزهای خوش گذشته غم هجران منافع برباد رفته را سر می دهند؟

البته ما مخالف نقد نیستیم باید بپذیریم که تفاوتها و تنوع ها در دیدگاههای سیاسی و ....لازمه ی زندگی بشری است اما عقلانیت سیاسی و حفظ منافع ملی در هر شرایطی وظیفه دوستداران نظام مقدس جمهوری اسلامی می باشد . نظامی که بر آمده از آرمانهای سترگ امام راحل و خونبهای هزاران شهید شاهد می باشد . بنابراین تقویت همبستگی داخلی و حفظ اقتدار ملی با محوریت رهنمودهای حکیمانه مقام معظم رهبری ،پرهیز از شعار زدگی و ماجراجویی ، فهم عقلانی فضای موجود بین المللی و سیاست خارجی هوشمندانه با قواعد منطقی مطمئنا ضامن پیروزمندی ما در مذاکرات هسته ای خواهد بود .

* كارشناس ارشد حقوق بين الملل و مدرس دانشگاه